SF เรื่องรักของซัมเมอร์ นยอนแจน
SF - เรื่องรักของซัมเมอร์
นยอนแจน
ฮวังมินฮยอน = สิงหา
คิมแจฮวาน = ซัมเมอร์
องซองอู = นับสอง
คังแดเนียล = แดนเหนือ
พัคจีฮุน = จีน(จีนยิ้ม)
แพจินยอง = จีน(จีนเฉย)
อีแดฮวี = ดี/หนูดี
- Prologue -
"ซัมทำไรอยู่"
เสียงทุ้มของใครบางคนทำให้ซัมเมอร์เงยหน้าขึ้นจากเกมส์ในโทรศัพท์มือถือ ก่อนจะพบว่าคนที่เรียกเขาไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือเพื่อนต่างคณะของเขาเอง แดนเหนือ
ซัมส่งยิ้มให้เพื่อนก่อนจะหยิบสมุดโน้ตคู่ใจขึ้นมา เขียนคำตอบลงไป ก่อนจะยกขึ้นให้อีกคนดู
'กำลังรอสองอยู่ สองไปซื้อข้าว'
"อ่า โอเค แล้วคนอื่นไปไหนกันหมด"
แดนเหนือพยักหน้ารับคำ ก่อนจะเลือกทรุดตัวลงนั่งพื้นที่ว่างตรงข้ามอีกคน
'จีนยิ้มกับจีนเฉยมีเรียนต่อ หนูดีก็มีธุระต้องรีบกลับ เลยเหลือแค่เรากับนับสองสองคน"
"โอเค เข้าใจแล้ว "
"ข้าวร้อนๆมาแล้วคร้าบ อ้าวไอ้เหนือมาตั้งแต่เมื่อไหร่"
นับสองเอ่ยทักก่อนจะนั่งลงข้างๆกับซัมเมอร์
"ซักพักละ"
"เออเค ซัมหิวยัง"
ร่างเล็กพยักหน้างึกงักจนกลุ่มผมปัดป่ายไปมา สองวางสองจานลงบนโต๊ะก่อนจะขยี้ผมคนตัวเล็กจนยุ่งฟูด้วยความหมั่นเขี้ยว คนโดนกระทำก็ได้แต่ทำหน้ายู่ยี่ส่งกลับไปเท่านั้น
"อ้าวชิบหาย ลืมซื้อน้ำ ซัมเดี๋ยวเรา-"
"หือทำไม จะไปเองหรอ"
ซัมเมอร์พยักหน้างึกงักก่อนจะทำมือตอบกลับอีกคนไป
'เราอยากไปซื้อเองบ้าง ให้เราไปนะ'
"อย่าซุ่มซ่าม รู้ใช่ไหม"
ซัมเมอร์พยักหน้าก่อนจะยิ้มจนตาปิด
"เราเอาน้ำอะไรก็ได้ ซัมอยากกินไรก็ซื้อมาเลย"
ซัมเมอร์ยกมือขึ้นมาตอบอีกคนว่าโอเค ก่อนจะคว้ากระเป๋าเงิน เดินไปยังร้านน้ำเจ้าประจำ
"เลิกห่วงมันได้แล้วน่า ซัมมันโตแล้ว"
"กูดูแลของกูมาเกือบทั้งชีวิต บอกตรงๆ ยากว่ะ.."
คนตัวเล็กยืนต่อคิวอยู่ชั่วครู่ก็ถึงคิวตัวเอง ซัมเมอร์เลือกนมชมพูของโปรดมาสองแก้ว ไม่สิสามแก้ว ให้สองหนึ่งแก้ว แดนเหนือด้วยอีกหนึ่งแก้ว จ่ายเงินก่อนจะรับทั้งสามแก้วมา ซัมเมอร์ยัดกระเป๋าเงินใส่กระเป๋ากางเกง ก่อนจะใช้สองมือถือแก้วทั้งสามมา ทุลักทุเลไปหน่อยแต่คงพอไหว เขาคิดเช่นนั้น
อีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงโต๊ะแล้ว
ซัมเมอร์เก่งมาก คนตัวเล็กยิ้มกับตัวเอง แต่แล้วก็..
ตุ้บ ซ่า
เสียงน้ำหกผสมกับเสียงแก้วตกพื้น ซัมเมอร์จะไม่รู้สึกผิดมากขนาดนี้ถ้ามันไม่ได้หกใส่คนอื่น
"ชิบหายแล้ว"
ซัมเมอร์นิ่งค้างมองหน้าอีกคนก่อนจะยกมือไหว้แทบท่วมหัว แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับไม่ได้สนใจ อีกคนดูหัวเสียมากๆ จนแทบไม่สนใจเขา
"เปียกหมดเลยทำไงดีวะเนี่ย"
ซัมเมอร์กัดปากขมวดคิ้วแน่น เขาไม่อาจะเปล่งเสียงบอกกับอีกคนได้ว่าเขารู้สึกผิดขนาดนั้น มือเล็กดึงข้อมือคนโตกว่าให้ตามเขามา ในทีแรกอีกคนมีท่าทีขัดขืนอีกทั้งยังประหลาดใจแต่ก็ยังเลือกที่จะเดินตามมา
ซัมเมอร์ลากอีกคนเข้ามาในห้องน้ำ ใช้ทิชชู่ซับน้ำก่อนจะบรรจงเช็ดบนเสื้ออีกคน
"ไม่คิดจะขอโทษหน่อยรึไง"
คนตัวโตก้มหน้ามองคนที่กำลังเช็ดเสื้อให้ ซัมเมอร์เงยหน้าขึ้นมองอีกคน ขมวดคิ้ว เลือกที่จะจับมืออีกคนขึ้นมาบรรจงเขียนตัวอักษรลงบนมืออีกคนทีละตัว
'ข'
'อ'
'โ'
'ท'
'ษ'
"ขอโทษ?" คู่กรณีเอ่ยทวนคำซ้ำเป็นเชิงถาม ซัมเมอร์พยักหน้า ไม่รู้เลยว่าใบหน้าลูกหมาหงอยแบบนั้นกำลังทำให้ใครอีกคนใจเต้น
"แล้วทำไมถึงไม่พูด"
ซัมเมอร์ส่ายหัวอีกครั้งก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาเช็ดรอบคราบนมชมพูบนเสื้ออีกคนต่อไป
"ไม่อยากพูดหรือพูดไม่ได้"
'...'
ไร้ซึ่งคำตอบจากคนตรงหน้า นั้นยิ่งทำให้คนตัวสูงกว่าสงสัยขึ้นไปอีก
"พี่ชื่อสิงหา เรียกพี่สิงห์ก็ได้อยู่บริหารปี3 เราน่าจะอยู่ปี1ใช่ไหม แต่งตัวเรียบร้อยขนาดนี้"
'...'
"ขอโทรศัพท์เราหน่อย"
ซัมเมอร์ส่ายหน้าเป็นคำตอบ
"ไม่มีโทรศัพท์หรือไม่ได้เอามา ชูหนึ่งนิ้วถ้าไม่มี สองนิ้วถ้าไม่ได้เอามา"
ซัมเมอร์ชูสองนิ้วให้อีกคน สิงหาพยักหน้ารับ ก่อนจะบอกให้อีกคนหยุดเช็ด ลากข้อมือบางออกมาเพื่อกลับไปยังโรงอาหารกลาง
"หยุดทำไมอีก"
สิงหาเอ่ยถามทันทีที่คนตัวเล็กหยุดเดินทั้งยังรั้งแขนเขาไม่ให้เดินต่ออีก
'...'
ซัมเมอร์ชี้มือไปยังร้านน้ำ เห็นเช่นนั้นสิงหาจึงพอเข้าใจได้ เขาจึงพาอีกคนเดินไปยังร้านน้ำแทน
"เอานมชมพูครับป้า กี่แก้ว"
สิงหาเอ่ยสั่งกับป้าเจ้าของร้านก่อนจะหันมาถามคนตัวเล็กข้างๆ
'...'
ซัมเมอร์ชูสามนิ้วให้อีกคนเป็นคำตอบ
"สามแก้วครับป้า"
"เท่าไหร่ครับ"
สิงหาจัดการจ่ายเงินเสร็จสรรพไม่สนใจแรงบีบที่แขนของตัวเองแม้สักนิด เขาส่งให้คนตัวเล็กช่วยถือไปหนึ่งแก้ว ส่วนอีกสองแก้วตัวเขาเองเป็นคนถือเอาไว้
"โต๊ะเราอยู่ไหน เดินนำไปดิ"
ซัมเมอร์พยักหน้ารับก่อนจะออกเดินนำอีกคนไป
"ซัมไปไหนมา ทำไมไม่หยิบโทรศัพท์ไปด้วย แล้วนี่ใคร"
สองเอ่ยทักทันทีที่คนตัวเล็กเดินมาถึง ซัมเมอร์ตอบกลับอีกคนด้วยภาษามือก่อนสองจะพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
"ขอโทษด้วยนะพี่ ซัมเมอร์มันซุ่มซ่าม"
"ไม่เป็นไร พี่ไม่ถือ ชื่อซัมเมอร์เหรอเรา"
คนตัวขาวพยักหน้ารับ
"ขอมือถือหน่อย ปลดล็อคให้ด้วยสิ"
'...'
"อะ นี่ไลน์พี่นะ ไปละไว้เจอกัน"
'...'
สิงหายีผมคนตัวขาวไปหนึ่งทีก่อนจะเอ่ยลา
"อะไรวะ พี่มันเป็นใคร มายีผมแกทำไม ละมันจะเอาไลน์ซัมทำไม ซัม!! ละจะให้มือถือพี่มันไปทำไมวะเนี่ย"
'...'
ซัมเมอร์ส่ายหน้าเป็นคำตอบให้เพื่อนสนิทอีกครั้ง ก่อนที่เสียงเตือนโทรศัพท์จะดึงความสนใจของเขาไป
ติ๊ง
สิงหา send you a message
- TBC -
คิดพล็อตได้แบบสดๆ แบบสดมากกกกกกก เดี๋ยวตอนต่อไปจะรีบมานะคะ ขอลงในนี้ละกัน ขี้เกียจลงเด็กดี ให้กำลังใจได้ที่แท็ก #ซมนจ นะคะ เห็นแก่ไรท์ตาดำๆเถอะค่ะ ;-;
ปล.หน้าจะไม่กี่ตอนจบค่ะ คิดว่างั้นนะคะ..
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น