OS - Share House นยอนแจน ft. เนียลอง [NC18+]

OS - SHARE HOUSE

นยอนแจน ft. เนียลอง

warning : nc18+ ภาษาอาจจะdirtyไปนิด ถ้าไม่ชอบต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะ ._.

เสียงรายการโทรทัศน์ที่เปิดอยู่ไม่ได้ทำให้คนที่นั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟาคลายง่วงได้เลย คิมแจฮวานหาวเป็นรอบที่เท่าไหร่ของวันก็ไม่อาจรู้ได้

เงยหน้ามองนาฬิกาก็เห็นเป็นเวลาอันสมควรที่เพื่อนร่วมบ้านบางคนควรจะกลับมาได้แล้ว

ฮวังมินฮยอน คือคนคนนั้นที่เขากำลังนึกถึง ก็แค่นึกถึงเท่านั้นหรอกนะ!

"นี่ไอ้แจน ทำไมยังไม่นอนอีกวะ"

องซองอู หนึ่งในคนที่แชร์บ้านร่วมกันกับเขาเอ่ยทักในตอนที่อีกคนลงมาดื่มน้ำเปล่าในครัว

"เปล่า ยังไม่ค่อยอยากนอน"

"แต่หน้ามึงไม่ไหวแล้วนะ" ซองอูว่าก่อนจะกระดกแก้วน้ำขึ้นดื่ม

"ผมโอเคน่า พี่จะไปนอนก็ไปดิ"

"แดนเพิ่งได้หนังมาใหม่ ดูด้วยกันป่ะ" องซองอูกล่าวถึงแฟนหนุ่มของเขา คังแดเนียล นี่ก็เป็นอีกคนที่แชร์บ้านอยู่ด้วยกันกับเขาอีกนี่แหละ

อ่ะ จะสรุปสั้นๆให้ฟังว่าบ้านนี้มีกันอยู่สี่คน อันได้แก่ เขา คิมแจฮวาน คุณองซองอูคนนี้ นายคังแดเนียลคนนั้น และไอ้ผู้ชายหน้าตี๋ตัวต้นเหตุที่เขาต้องมานั่งหลังขดหลังแข็งนั้นอีกคน

"ตกลงจะไปป่ะ"

"เออๆไปก็ไป เดี๋ยวผมปิดไฟละจะตามขึ้นไป พี่ขึ้นไปก่อน"

แจฮวานจัดแจงปิดโทรทัศน์และปิดไฟห้องเล่นจนมืดสนิท ก่อนจะเดินตามรุ่นพี่ร่วมบ้านขึ้นไปยังห้องของอีกฝ่าย

"มาเร็วๆ นี่กูสต็อปรอมึงเลยนะเพื่อน"

ทันทีที่เปิดประตูแดเนียลที่นั่งอยู่บนเตียงขนาบข้างด้วยคนรักและโน้ตบุ๊คที่อยู่ข้างหน้าคนทั้งสอง

"เออๆๆ" แจฮวานเอ่ยรับก่อนจะทรุดกายลงนั่งข้างองซองอู

"ทำไมไม่ดูที่ห้องนั่งเล่นไปเลยว่ะ"

"บรรยากาศมันไม่ได้ว่ะ โทษที" แดเนียลเอ่ยยิ้มๆ

"กูเริ่มละนะ"

"เออว่าแต่มึงจะไม่เปิดไฟหน่อยหรอว--"

เสียงแจฮวานขาดห้วงไป แทนที่ด้วยภาพสองชีวิตกำลังเคลื่อนไหวอยู่บนหน้าจอสี่เหลี่ยมเล็กนั้นแทน

แจฮวานกำมือแน่น ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาเสียอย่างนั้น

ก็ใช่ว่าจะไม่เคยดู แต่อย่างน้อยตอนนั้นก็ดูคนเดียวป่ะวะ

คนตัวขาวนั่งดูไปสักพัก ก่อนจะเริ่มรู้สึกปวดหนึบขึ้นมาเรื่อยๆ

เสียงบรรเลงบทรักเร้าอารมณ์เขาให้สูงยิ่งขึ้นไปอีก แจฮวานกัดปากจนเกรงจะห้อเลือด มือจิกผ้าปูที่นอนแน่น

(อ๊ะ .. ฮยอง เบาๆหน่อย อ๊าา แรงอีก แรงอีก ตรงนั้น พั่บ พั่บ..)

เสียงเนื้อกระทบเนื้อในวีดีโอดังถี่รัวจนเขาทนไม่ไหว แจฮวานผินหน้ากลับไปมองคนข้างกาย เพื่อจะขอตัวกลับห้อง แต่กลายเป็นว่าได้เจอช็อตเด็ดเสียอย่างนั้น

คังแดเนียลกำลังจูบกับองซองอู เรียกได้ว่าดูดดื่ม..

องซองอูน่ะไม่รู้ตัวหรอกว่าเขารู้แล้วเพราะอีกฝ่ายนั่งหันหลังให้เขาอยู่ แต่คังแดเนียลนี่สิ แม่ง.. ยังมีหน้ามายักคิ้วให้กูอีก ชั่ว


จ๊วบ


"อือ แดนพอก่อนแจนอยู่" 

ซองอูดันอกแดเนียลพยายามจะหันกลับมามองเขาที่ยังคงนั่งตัวแข็งอยู่ แต่อีกฝ่ายกลับไม่ยอมให้หัน ไม่ใช่แจฮวานไม่อยากไป แต่ขามันก้าวไม่ออก!

"แจนอยู่ที่ไหน มันออกไปนานแล้ว"

"อื้อ อย่า"

"อย่าหยุดเหรอครับ ได้" แดเนียลว่าพลางยกตัวอีกฝ่ายขึ้นคร่อมตัก ดูดดึงซอกคอจนแจฮวานคิดว่าน่าจะเกิดรอยช้ำ

"ไม่ไหวแล้วแดน เอาพี่ที" ซองอูบดสะโพกถูกไปมากับตักของคังแดเนียลจนอีกคนซูดปาก

แจฮวานยอมรับตามตรงว่าตอนนี้เขาแทบทนไม่ไหวแล้ว อยากละสายตา แต่พี่ซองอูตอนนี้ก็เซ็กซี่ชิบหาย..

"ใช้ปากให้ผมก่อน" แดเนียลพูดพลางขบติ่งหูคนบนตัก ยักคิ้วให้เขาที่(ยังคง)นั่งมองอยู่อีกที อีกฝ่ายพูดไม่ออกเสียง จับใจความได้สั้นๆง่ายๆว่า

'เป็นไง เมียกูเด็ดป่ะ'

โห ไอ้สัด ไม่เด็ดมั้ง ไอ้เหี้ย

แจฮวานชูนิ้วกลางให้อีกฝ่าย พยายามก้าวขาออกจากเตียง แต่มันช่างยากเย็น ถ้าเขาไม่ไปตอนนี้ มันคง..

สองขาพยายามเยื้องย่างให้แผ่วเบาที่สุดในชีวิต มือบิดลูกบิดเปิดออก ก่อนจะพบร่างสูงใหญ่ของรุ่นพี่อีกคนอยู่ตรงหน้า

รุ่นพี่ที่เขาไม่ยอมหลับยอมนอน รอเปิดประตูบ้านให้

รุ่นพี่คนที่เขาบ่นว่าเกลียด แต่ก็ทำให้ทุกอย่าง แม้อีกฝ่ายไม่เคยร้องขอ

รุ่นพี่ที่เขาแอบชอบ..

"แจนทำ--"

แจฮวานกระโดดปิดปากอีกฝ่ายก่อนจะดันให้คนเดินออกห่าง จนกระทั่งไปหยุดที่หน้าประตูห้องเขาเอง

ฟู่ 

แจฮวานหันไปมองข้างหลัง ก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่ทั้งที่ยังไม่ปล่อยมือจากปากคนพี่

แจฮวานหันกลับมามองก่อนจะรู้สึกตัวถึงอะไรที่แปลกๆไป

บางอย่างไม่ถูก สัญชาตญาณเขาบอกแบบนั้น

แล้วมือพี่มินฮยอนมาทำอะไรที่สะโพกเขา?

ไหนจะรอยยิ้มกรุ้มกริ่มนี่อีก อะไรอะ
"พี่ยิ้มอะไร"

"เปล่า แต่แจนนี่รู้สึกง่ายดีจังเลยนะ"

คนพี่ไม่พูดเปล่า มือหนาลูบสะโพกอีกคนไปด้วย

"พูดอะไรไม่รู้เรื่องปล่อยผมได้แล้ว"

"ปล่อยไปเราทรมานแย่ พี่ช่วยดีกว่า"

ไม่ทันได้เอ่ยถามอะไร แจฮวานก็โดนคนพี่อุ้มขึ้นจนสองขาต้องรีบเกี่ยวเอวหนาเอาไว้ด้วยอารามตกใจ

"เฮ้ย--" 

เสียงใสกำลังจะหลุดร้องโวยวายกลับต้องหยุดเมื่อโดนริมฝีปากนุ่มหยุ่นของอีกคนประกบปิด มินฮยอนจูบเก่ง มากด้วย แจฮวานเพิ่งรู้เมื่อกี้

แผ่นหลังเล็กถูกวางลงบนเตียงนุ่ม ลิ้นชื้นยังคงตวัดแลกเปลี่ยนความหอมหวาน ไม่ยอมห่าง

จนแจฮวานทุบอกอีกฝ่ายนั้นละ มินฮยอนถึงได้หยุด

"พะ..พี่ทำบ้าอะไร"

"พี่กำลังช่วยแจนไง"

"ช่วยบ้าช่วยบออะไรของพี่"

"ช่วยเอาเราไง"

พูดจบมินฮยอนก็จัดการถอดเสื้อยืดของคนน้องออก ปากอุ่นครอบลงบนตุ่มไตสีชมพูน่าลิ้มลอง อีกข้างก็ส่งมือไปช่วยบดขยี้จนแจฮวานหลุดครางออกมา

"อ๊ะ.."

คนตัวขาวกัดปาก มินฮยอนเงยหน้ามองก่อนจะส่งนิ้วเข้าโพรงปากสวยนั้น

"ดูดมันสิ คิดซะว่าเป็นไอติม"

แจฮวานทำตามอย่างว่าง่าย สมองเขาขาวโพลนไปจนหมด ไม่แม้แต่จะประมวลผลทัน ในเวลาแบบนี้มินฮยอนว่าอย่างไรเขาก็ว่าตามเสียง่ายๆ

ร่างสูงไล้เลียเรือนร่างขาวสวย ลงต่ำเรื่อยจนถึงขอบกางเกงขาสั้น ที่เขาเพิ่งนึกชอบเอาตอนนี้

ถอดง่ายดี :)

มินฮยอนรั้งกางเกงพร้อมทั้งชั้นในที่แสนเกะกะจนหลุดไปกองอยู่ที่ปลายเท้าอีกฝ่าย

มินฮยอนจับแก่นกายร้อนของอีกคน ดูดดึงส่วนหัวเสียงดัง จนแจฮวานเผลอกัดนิ้วเขาเสียเต็มแรง

"ใจเย็น"

"อือ พี่มิน ไม่ไหวแล้ว"

"รอพี่ก่อนสิ"

มินฮยอนยกยิ้ม สองมือถอดเสื้อตามด้วยกางเกงออกอย่างเร่งรีบ

กายหนาขยับขึ้นคร่อมอีกคนพร้อมทั้งยกขาทั้งสองข้างของอีกฝ่ายให้เกี่ยวเอวตนไว้อีกที

"แบบนี้โอเคไหม" มินฮยอนถามในขณะที่สอดนิ้วเข้าไปในกายอีกคน หนึ่งนิ้ว สองนิ้ว และสามนิ้วในที่สุด

"อือ ขะ..ขยับ" แจนบิดกายเร่า สะโพกบดเข้าหานิ้วของอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัวเองเลยด้วยซ้ำ

"แบบนี้หรอ" มินฮยอนกระแทกนิ้วเข้าไปเต็มแรงจนแจฮวานสะดุ้ง มือขาวขยำผ้าปูที่นอนแน่นจนหลุดลุ่ยไปหมด

"เอาอีก แรงอีก"

มินฮยอนตอบสนองคำขออีกฝ่ายทันทีทันใด หนุ่มรุ่นพี่โน้มกายไปจูบปิดปากแดงช่ำก่นจะกระหน่ำกระแทกนิ้วรัวเข้าไปในตัวอีกฝ่ายไม่ยั้งแรง

"อ๊ะ พี่ผมไม่ไหวแล้ว มัน..อ๊ะ.."

แจฮวานกอดร่างหนาไว้แน่น จิกเล็บลงบนแผ่นหลังหนา จนคาดว่าจะขึ้นรอยแดงเป็นแน่

มินฮยอนหัวเราะก่อนจะถอนนิ้วออกมา เขาลุกขึ้น จัดแจงให้อีกฝ่ายนั่งบนตักส่วนเขานั่งพิงเตียง

"ฮือ หยุดทำไม ต่อสิ"

"ไหนลองทำเอง"

มินฮยอนยิ้มอีกแล้ว แจฮวานเกลีนดรอยยิ้มนี่ชะมัด

"ท..ทำไม่เป็น"

"ก็ลุกขึ้นจับมันใส่เข้าไป ขยับขึ้นลง แค่นี้เอง เอาน่าเดี๋ยวก็เป็น"

"มันเจ็บไหม"

"เจ็บ แต่มันดีและโคตรเสียว" มินฮยอนกระซิบสองคำสุดท้ายที่ข้างหูคนตัวคนขาว แจฮวานหน้าขึ้นสี แต่ถึงอย่างนั้น คนบนตักก็ยังฝืนใจชันเขายันตัวเขา มือหนึ่งกอบกุมแท่งเนื้อร้อน จ่อเข้าที่ช่องทางรัก ก่อนจะค่อยๆทิ้งกายลงไป

"อื้อ มันเจ็บ.. อ๊า"

มินฮยอนอาศัยจังหวะที่อีกคนเผลอกดสะโพกคนบนตักลงจนสุด

"พี่มันเจ็บ!"

แจฮวานตีไหล่อีกคนไปเสียหนึ่งที

"ขยับหน่อย"

มินฮยอนกระแทกกายสวนขึ้นไปอีกหนึ่งครั้ง แจฮวานฟุบลงบนไหล่อีกคน

"ชะ..ช่วยสอนหน่อย"

"หึ"

มินฮยอนหัวเราะ เขาจับสะโพกแจฮวานขยับขึ้นสุดลงสุด ปากก็พร่ำสอน ทั้งที่ในใจทนแทบไม่ไหว ข้างในตัวแจฮวานร้อนจนเขาแทบแตกในทันที

"อื้อ เสียว.."

"มากไหม"

มินฮยอนขบหูอีกฝ่าย สองมือยังคงไม่หยุด ขยับ สะโพกอีกฝ่าย เชื่องช้า เนิบนาบ จนแทบขาดใจเขาอยากทรมานคนตัวเล็กบนกายอีกสักพัก

"มาก อือ พี่ ทรมานจัง"

"ขยับเองสิ เร็วๆ มันช่วยนะ เชื่อพี่"

"จริงนะ"

มินฮยอนพยักหน้า เขาเลิกช่วยอีกฝ่ายไปแล้ว แจฮวานวางมือลงบนกล้ามหน้าท้องของรุ่นพี่ ยันตัวขึ้นลงช้าๆก่อนจะขยับเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์

เสียงเนื้อกระทบดังถี่รัวประสานกับเสียงครางหวานหูจนก้องไปหมด

"อ๊า แจน สุดยอด โคตรแน่น"

"อื้อ พี่มิน ไม่ไหว"

"เอาสองมือไปไว้ข้างหลังสิ เอนตัวไป อ่า อย่างนั้นแล้วขยับแบบนี้"

มินฮยอนจับสะโพกอีกฝ่ายควงเอวไปมา เมื่อเห็นว่าแจฮวานทำคล่องแล้วเขาจึงปล่อยให้อีกฝ่ายทำต่อ

"โคตรเอ็กซ์ เก่งมากเด็กดี อ๊า อย่างนั้น รัดพี่แน่นๆอีก ซี๊ด"

มินฮยอนสูดปาก ดันตัวอีกฝ่ายลงนอนราบก่อนจะเป็นกระแทกเสียเอง

"พี่ เอาแจนแรงๆ แรงอีกได้ไหม อื้อ"

แจฮวานใช้สองขาเกี่ยวสะโพกอีกฝ่ายไว้แน่น ช่องทางขมิบตอดรัดแก่นกายร้อนนั้นแนบแน่น สะโพกสวนกลับเป็นจังหวะเดียวกับการสอดใส่

"ไม่ไหวแล้วแจน พร้อมกันนะ"

มือเล็กรูดรั้งแก่นกายตนเองไปพร้อมกับจังหวะการสอดใส่ มินฮยอนกระแทกกายถี่รัวอีกไม่กี่ครั้งก่อนจะกดกายแช่ไว้พร้อมปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มช่องทาง คนพี่ขยับเบาๆอีกสองสามครั้งเพื่อรีดออก แก่นกายเล็กเองก็ไม่ต่าง แจฮวานปลดปล่อยออกมาจนเต็มหน้าท้องคนโตกว่าไปหมด

"ถ้ารู้ว่าหน้าน้องเวลาเสร็จมันเอ็กซ์ขนาดนี้ก็คงเอาไปนานแล้ว"

"ก็ถ้ารู้ว่าพี่เอาเก่งขนาดนี้ก็คงยอมให้พี่เอาไปนานละเหมือนกัน"

มินฮยอนหัวเราะก่อนกดจูบริมฝีปากอีกฝ่ายอีกครั้ง

"เอาออกไปได้แล้ว ผมเหนื่อย"

"ขออีกทีนะ"

"ไม่ไหวแล้ว"

"นะน้อง มีเรื่องจะขอด้วย"

"อะไร"

"เอาก่อน อยากเห็นน้องตอบตกลงตอนพี่อยู่ในตัวเรา"

"ตกลงอะไร"

"เป็นแฟนพี่นะ"

:)




END


"อ๊า พี่แรงอีก ตรงนั้น อ๊ะ"




เราใสๆนะรู้เปล่า ฝากสกรีมในแท็กเป็นกำลังใจเราหน่อยนะคะ จิ้มๆ  #ชฮนจ